-
1 mieć
глаг.• доверять• есть• знать• иметь• кушать• обладать* * *mam, mają, miej, miał, mieli, miany несов. 1. иметь; ч асто переводится оборотом у меня (тебя etc.) есть (был etc.);ma pieniądze у него (неё) есть деньги; nie mam pieniędzy у меня нет денег; nie ma brata у него (неё) нет брата; pokój ma pięć metrów długości комната имеет пять метров длины; ma trzydzieści lat ему (ей) тридцать лет; mieszkanie ma trzy pokoje квартира состоит из трёх комнат; będzie miała dziecko у неё будет ребёнок; nie miał nic do jedzenia ему нечего было есть; mam do ciebie pytanie у меня к тебе вопрос; mam blisko, daleko do szkoły (do pracy itp.) мне близко, далеко ходить в школу (на работу etc.); mamy dziś sobotę, piątego сегодня суббота, пятое (число); mamy już autobus наш автобус уже пришёл; о której mamy pociąg? в котором часу отходит наш поезд?; \mieć urazę, żal do kogoś быть в обиде (обижаться) на кого-л.; \mieć do czynienia z kimś, czymś иметь дело с кем-л., чём-л.; \mieć kogoś za kogoś считать кого-л. кем-л.; 2. со (na sobie) быть в чём, быть одетым во что; miał na sobie palto на нём было пальто; miała na nogach pantofle y неё на ногах были туфли, она была обута в туфли; 3. со болеть, страдать чем; ma gorączkę у него (неё) жар; та katar у него (неё) насморк; та reumatyzm он (она) страдает ревматизмом; ma zeza он (она) страдает косоглазием; 4. в сочет, с инф. означает долженствование, предположение должен; masz przyjść o piątej приходи (ты должен прийти) в пять; miano budować dom должны были строить дом; masz się (więcej) nie spóźniać впредь (больше) не опаздывай; 5.: masz, macie на; вот; masz bułkę, jedz на булку, ешь; masz tu dwa złote вот тебе два злотых; 6. в сочет, с некоторыми сущ. означает действие, состояние, напр.:\mieć
nadzieję надеяться; \mieć stracha бояться, трусить; \mieć zamiar намереваться;● masz ci (los)! вот тебе на!;nie ma нет, нету pot.; nie ma со а) нечего; nie ma со pytać нечего (и) спрашивать; б) нечего сказать; ładne rzeczy, nie ma со хорошие дела, нечего сказать; nie ma kogo некого (спросить etc.); \mieć komuś coś za złe вменять в вину кому-л. что-л., упрекать кого-л. в чём-л.; \mieć to do siebie, że... отличаться тем, что...; on ma to do siebie, że... он отличается тем, что..., ему свойственнсгто, что...; mam(y) cię! попался!* * *mam, mają, miej, miał, mieli, miany несов.1) име́ть; часто переводится оборотом у меня́ (тебя́ и т. п.) есть (был и т. п.)ma pieniądze — у него́ ( неё) есть де́ньги
nie mam pieniędzy — у меня́ нет де́нег
nie ma brata — у него́ ( неё) нет бра́та
pokój ma pięć metrów długości — ко́мната име́ет пять ме́тров длины́
ma trzydzieści lat — ему́ (ей) три́дцать лет
mieszkanie ma trzy pokoje — кварти́ра состои́т из трёх ко́мнат
będzie miała dziecko — у неё бу́дет ребёнок
nie miał nic do jedzenia — ему́ не́чего бы́ло есть
mam do ciebie pytanie — у меня́ к тебе́ вопро́с
mam blisko, daleko do szkoły (do pracy itp.) — мне бли́зко, далеко́ ходи́ть в шко́лу (на рабо́ту и т. п.)
mamy dziś sobotę, piątego — сего́дня суббо́та, пя́тое (число́)
mamy już autobus — наш авто́бус уже́ пришёл
o której mamy pociąg? — в кото́ром часу́ отхо́дит наш по́езд?
mieć urazę, żal do kogoś — быть в оби́де (обижа́ться) на кого́-л.
mieć do czynienia z kimś, czymś — име́ть де́ло с ке́м-л., че́м-л.
mieć kogoś za kogoś — счита́ть кого́-л. ке́м-л.
miał na sobie palto — на нём бы́ло пальто́
miała na nogach pantofle — у неё на нога́х бы́ли ту́фли, она́ была́ обу́та в ту́фли
3) co боле́ть, страда́ть чемma gorączkę — у него́ ( неё) жар
ma reumatyzm — он (она́) страда́ет ревмати́змом
4) в сочет. с инф. означает долженствование, предположение до́лженmasz przyjść o piątej — приходи́ (ты до́лжен прийти́) в пять
miano budować dom — должны́ бы́ли стро́ить дом
5)- masz- macie
- masz bułkę, jedz
- masz tu dwa złote6) в сочет. с некоторыми сущ. означает действие, состояниеmieć nadzieję — наде́яться
mieć stracha — боя́ться, тру́сить
mieć zamiar — намерева́ться
•- nie ma- mieć komuś coś za złe
- mieć to do siebie, że…
- on ma to do siebie, że…
- mamy cię! - mam cię! -
2 zamiar
сущ.• взгляд• воззрение• выдумка• замысел• затея• идея• мнение• намерение• план• проект• умысел• цель• эскиз* * *♂, Р. \zamiaru намерение ň; замысел;mieć \zamiar (nosić się z \zamiarem czegoś) намереваться сделать что-л.; mieć złe \zamiarу замышлять что-л. недоброе;nie mam \zamiaru я не намерен
+ plan, projekt* * *м, P zamiaruнаме́рение n; за́мыселmieć zamiar (nosić się z zamiarem czegoś) — намерева́ться сде́лать что́-л.
mieć złe zamiary — замышля́ть что́-л. недо́брое
nie mam zamiaru — я не наме́рен
Syn:
См. также в других словарях:
zamiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zamiararze {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś zamierza zrobić; też: intencja zrobienia czegoś; zamysł, plan, projekt, chęć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebezpieczny, szlachetny, skryty zamiar. Zamiar wyjazdu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamiar — m IV, D. u, Ms. zamiararze; lm M. y «to, co ktoś zamierza; projekt, plan, intencja zrealizowania czegoś» Ambitny, chwalebny, dziwaczny, godziwy, niezłomny, poważny, skryty, szalony, szlachetny, śmiały, uczciwy, zuchwały zamiar. Życzliwe, wrogie… … Słownik języka polskiego
zamiar — 1. Coś leży w czyichś zamiarach «ktoś ma coś w swoich planach, ma jakiś zamiar»: (...) krzywdzenie ani porzucanie Gabrysi nie leżało w jego zamiarach (...). M. Musierowicz, Dziecko. 2. Mieć poważne zamiary «o mężczyźnie: zamierzać poślubić… … Słownik frazeologiczny
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
poważnie — 1. Myśleć o kimś poważnie «starać się o czyjeś względy, mieć zamiar ożenić się z kimś lub wyjść za kogoś za mąż»: (...) jeśli dobrze rozumiem, to postanowiłaś stracić cnotę z mężczyzną, który będzie myślał o tobie poważnie, czyli chciał ożenić… … Słownik frazeologiczny
wylot — pot. (Być) na wylocie a) «mieć za chwilę opuścić jakieś miejsce, mieć zamiar wyjść, wyjechać»: Dam wam zwolnienie i bilet na drogę. Ale dokąd? – Właśnie – powiedział Janusz – dokąd ja mam jechać? – Do Odessy nie warto – powiedział Spychała –… … Słownik frazeologiczny
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
poważnie — poważnieej 1. «zachowując powagę, z powagą, z godnością, nieżartobliwie» Patrzeć, mówić poważnie. Zachowywać się poważnie. ◊ Wyglądać poważnie a) «wyglądać starzej, niż się powinno wyglądać w tym wieku, wyglądać na więcej lat, niż się ma w… … Słownik języka polskiego
poważny — poważnyni, poważnyniejszy 1. «zachowujący powagę, pełen powagi; dostojny, majestatyczny» Poważny człowiek. Poważna matrona. Poważny tłum. ◊ Poważny wiek, poważne lata «wiek podeszły, sędziwy, późne lata życia człowieka» 2. «wyrażający powagę,… … Słownik języka polskiego
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
ozłocić — dk VIa, ozłocićcę, ozłocićcisz, ozłoć, ozłocićcił, ozłocićcony ozłacać ndk I, ozłocićam, ozłocićasz, ozłocićają, ozłocićaj, ozłocićał, ozłocićany, przestarz. «pokryć, okryć złotem (złotą farbą, złotą biżuterią)» dziś tylko we fraz. (Chcieć, mieć… … Słownik języka polskiego